YORGUNUM

YORGUNUM

halim periþan bu gün be can
yalnýzlýgýn pençesindeyim yine
gözlerimde tütüyor sevdiklerim
ne anam var nede babam

yetim kaldým gurbet elde
yok yanýmda bir can yoldaþým
dostumu düþmanýmý karýþtýrdým
isyan ediyorum bu yalan dünyaya

kim kimdir bilemiyorum artýk
tanýyamaz oldum insanlarý
içimde birikti isyanlarým
yoruldum can çekiyor gibi bedenim

gece oldu yine karanlýk her yer
bu gün benim dogum günüm
bir yaþ daha bitiyor ömrümde
yavaþ yavaþ çýkýyorum yokuþlarý

yoruldum artýk bu yalan dünyada
gözlerimde fer dizimde dermankalmadý
acýlarla dolu deli yüregim
yorgunum yorgun hemde çok yorgun

hadi bitsin bu çileli ömrüm artýk
bende huzura ereyim bu yalan dünyada
yolun sonuna geldim ömrüm bitiyor
musalla taþý bekliyor beni cemaat hazýr

son þarkýlarý dinliyorum dertli dertli
son sigaramý yakýyorum çekiyorum nefes nefes
son kahvem acý mýrra gibi kaderim kadar kara
yalnýzým yok agzýmýn tadý tuzu bu dünyada


yoruldum ikiyüzlü insanlardan
birde vefasýz dostlardan
bitsin bu çile dolu günlerim
yorgun düþtü aklým bedenim

Sosyal Medyada Paylaşın: