HASRETİMİN HÜZÜN KOKAN AKŞAMLARI

Hüzün kokulu akþamlar
Ýner hasretimin sokaklarýna
Savruluyorum rüzgarlarda
Hazan yapraklarý örneði
Yaþamak mý benimkisi
Yoksa ölümün buzdan
Kapýlmak mý rüzgarlarýna

Hüzzam þarkýlarda aradým seni
Gözyaþlarýmla
Hani o çok sevdiðin aðaç vardý ya
Sonbahar tünemiþ yapraklarýna
Hangi mevsime sorduysam seni
Yoktun... sessizdi suskundu bütün mevsimler
Bir þarký , ne zaman dinlesem
Yokluðunun buruk tadý , naðmelerinde
Saçlarýmda sonbahar rüzgarlarý

Bak
Gök çatlýyor sen gittin diye
Þimþekler uzanýyor yüreðime doðru
Yaðmurlar delicesine camlarda
Ýçimde umutlar büyütüyorum
Düþlerimde arýyorum mavi dünyamý

Dün gece rüyalar aleminde
Þarkýlar söyledim sana , mýsra mýsra
Lale bahçelerinde aradýðým
Kim ki unuttum ? sen miydin ?
Hasretimin romanýný yazan bu kalem
Yoksa... yoksa hayal dünyamýn
Perisi miydi seslenen içimdeki ses

Ýþte yine aðladý þiir satýrlarýmda
Acýlar sarmaþ - dolaþ yüreðimde
Bir yanda hasretinin tüten dumaný
Bir yanda içimde sabýrsýzlanan
Volkanýn lavlarý
Püskürtecek tüm öfkelerini semalara
Issýz gecelerin korkularýný çok yaþadým ben
Yaþam çekilmez bir angarya !
Pranga zincirlerim kördüðüm artýk !
Þuramda deli gibi esen fýrtýnalar
Dinmek bilmiyor
Yine de ümitlerim küsmesin bana
Zira henüz þafak sökmedi

Biliyorum ki
Sen geldiðin zaman
Mevsimler deðiþir gözlerimde
Güller açar dudaklarýmda
Her gün yeniden severim seni
Dinmeyen yalnýzlýðýmý yýldýzlar süsler

Aþktan da fazla tutkunum sana
Olmasan yanýmda ne farkeder
Nereye baksa seni görür gözlerim
Sesin hep kulaklarýmda ezgi ezgi
Var mý ki gözlerin þu yüreðimde
Seni koparamaz iþte kalbimden
Ayrýlýklar

Günay Koçak

24. 04. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: