GÖRDÜM
Nice zenginler gördüm, doymaz, para üstüne para yýðarlar
Nice garibanlar gördüm, çaresizlikle sessizce aðlarlar.
Nice âlimler gördüm, alçak gönüllü, her bir gönle sýðarlar
Nice zalimler gördüm, taze teni, kýzgýn demirle daðlarlar.
Nice acýlar gördüm, tarifi imkânsýz, yürekler dayanmaz
Nice sevinçler gördüm, mutluluktan yürekler yerine sýðmaz.
Nice gelen insanlar gördüm, nicesi yaþadý çok seneler
Nice insanlar gördüm, hiç gelmemiþler gibi çekip gittiler.
Nice ocaklar gördüm, sahipsiz, çoktan sönmüþ, ateþi yanmaz
Nice cahiller gördüm, sönmüþ viran ocaklardan ibret almaz.
Nice þehirler gördüm, insanlarý yok, konutlarý kabirler
Nice þehirler gördüm, sokaklarý ýssýz, sessizlik güderler.
Nice tabutlar gördüm, içlerinde götürdükleri melekler
Nice tabutlar gördüm, peþlerinde býraktýklarý hep keder.
Yükselim derki: düþünenler bu gerçekleri hemen görürler
Hayatý, hayat gibi yaþarlar, hayatta bir defa ölürler.
Gerçekleri göremeyenler, gerçek diye, hep hayal görürler
Gerçek hayatý yaþamadan, her gün doðar ve her gün ölürler.
.................24.04.2024 / Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.