BİZİM ÇOCUKLAR.

Onlarýn sevdasýdýr oynadýðý oyun.
Ellerinden düþmüyor hiç telefon.
Aniden uykusuna dalan uyuyan.
Ama mutlu deðil bizim çocuklar.


Anneye babaya hep verirler ders.
Onlara hizmet eder evde herkes.
Evlerin gülleridir onlar bir prenses.
Ama mutlu deðil bizim çocuklar.


Çocuklarda deðil bizdedir kabahat.
Çocuk yetiþtirmek olmalý bir sanat.
Çocuklarla yaþarýz güzel bir hayat.
Ama mutlu deðil bizim çocuklar.


Fehmi.
Evde uyurken annesi örter üstünü.
Onlarla geçiririz güzel biz her günü.
Hep güldürelim onlarýn gül yüzünü.
Ama mutlu deðil bizim çocuklar.


Sosyal Medyada Paylaşın: