Son zamanlar iyice karanlýk oldu dünya Gözümün önün de hep bir film þeridi Kafamý yastýða koyduðumda susmayan sesler Usulca gözlerimden akan gözyaþlarým Ýçim de o keþkelerim , piþmanlýklarým Adýný dahi koyamadýðým birçok duygularým Her geçen gün daha da umutsuzluða gidiyor yüreðim Ýçimde anlatamadýklarým paylaþamadýklarým Her saniye boðazýmý düðümlüyor adeta Ýyiyim diyorum da peki ya o iyiyim in arkasý Yavaþ yavaþ tüketiyorum bu küçük bedenimi Usulca caným yana yana kanatýyorum yaramý Cevapsýza dinliyorum bana anlatýlanlarý Haklýsýn deyip kapatýyorum kendimi suskunluðuma Anlatamadýðým yaranýn dermanýný nasýl isterim ki Nasýl beni karanlýða hapsettiðini gösteririm Oysa ne kadar güçlüydüm ben Hiçbir þeyden yorulmayan Her derde gülüp hallederim deyip susan Þakalarýmla aðlayaný bile güldüren Herkese koþan her þeyin üstesinden gelen Sahi ne kadar güçlü ne kadar mutluymuþum Bir o kadar da saff bir o kadar da salak Kötülüðü bilmezdi ki bu küçük yüreðim Her güleni her el uzataný güzel görürdü gözlerim Bir sýcak tebessüme inanýrdý kalbim Ahh be ne güzelmiþ gökyüzünde uçarcasýna yaþadýklarým Sonra kanadý kýrýlan bir kuþ gibi yere çakýlýþým Ýnandýðým tebessümlerin karanlýða itmeleri O karanlýkta sessiz çýðlýklarým Oysa iyi dediklerim yaramýn en derin eserleri Bir insan bir kere ölünce kurtulur Oysa ya her gün yavaþça öldürmeleri Kime nasýl anlatýlýr ki bunun derdi Sustuklarým konuþamadýklarým Derdimden yorulmuþluðum Karanlýðýndan korktuðum Acýsýný hafifletemediðim yaralarým Piþmanlýklarýmdýr beni uçuruma yavaþça sürükleyen Güneþli günler için cabalarken, fýrtýnaya kapýlýþým Umudumu kaybediyor olmam Fýrtýnaya kapýlýp çaresizce savrulmamdýr Sonumu bile bile bu girdapta boðuluyor olmak Uzattýðýnýz ele elimi uzatýp tutunamamak Tükenmiþliðim ve çaresizliðim Karanlýðýn içinde sessizce baðýrmalarým Tek baþýma çýrpýnmalarým Birgün olurda duyulursa bu sesim Belki hayata Tekrar gülümserim ....
𝓜.𝓐𝓵𝓴𝓪𝔂𝓪
Sosyal Medyada Paylaşın:
Minik'im Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.