ANNEME ARZIHAL
Artýk kimse kimseyi sevmiyor candan, annem!
Kalenderlik herkese yakýþýr mý, sen söyle.
Sen gideli bu elden, hayatým zindan, annem!
Baðrým hançer yarasý, nereye kadar böyle?
Beni duygulandýran hangi bir þiir kaldý?
Özlemini çektiðim müstesna þair kaldý.
Baþlarken yolculuðum hayaller diyarýna,
Gökler kadar derdimi sulara yazdým bu kez.
Dün, bugünüm bitikken ne olacak yarýna?
"Beni kim duyar?" diye açýyorum parantez.
Vakti gelen yolcudur, ötede kabir kaldý.
Özlemini çektiðim müstesna þair kaldý.
Günah üstüne günah, tefekkürü unuttuk.
Kimi zaman en sadýk dostumuz vurdu bizi.
Hâkikate teslim yok. Ýblis yolunu tuttuk,
Kul hakký yiyen kimse, taþýrýyor denizi.
Tehlikeli yollardan uðursuz fikir kaldý.
Özlemini çektiðim müstesna þair kaldý.
El-Âzîm; lanet etmiþ çocuk vuran caniye,
Süleyman’a kalmayan dünya size mi kalýr?
Kýyamet yaklaþýyor her dakika saniye,
Mahkeme-i Kübrâ’da her kul hakkýný alýr.
Bozulmamýþ, onurlu insanlar nadir kaldý.
Özlemini çektiðim müstesna þair kaldý.
Yaðmurlar adedince salavat Peygambere, (s.a.v)
Umudun yok olduðu ahir zamana geldik.
Ýhanete uðradýk günde bilmem kaç kere...
Alçaklarda gezinip zannettik ki yükseldik.
Kapýmýzý çalacak hangi misafir kaldý?
Özlemini çektiðim müstesna þair kaldý.
Gözlerim hâlâ ýslak, unutmak moda þimdi.
Seyir hâlde dünyamýz, hayretler içindeyim.
Yalnýzlýðým tescilli dört duvar oda þimdi,
Aklýma gelen soru "neden ve niçin"deyim.
Menfaat geçen yerde garibim hakir kaldý,
Özlemini çektiðim müstesna þair kaldý.
Hayatýn içindeyken "inanç, azim, ve gurur",
Bir yol ararým bir yol, bil istedim sadece.
Ýnsan olarak doðan insan hayvaný vurur.
Pencereme girerken ayýn þekli öylece,
Yine elimde tesbih, dilimde zikir kaldý.
Özlemini çektiðim müstesna þair kaldý.
Gökan Öztürk / 11 Mart 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.