KÖZE DÖNDÜM
Dað bayýrdan kesildi ayaðým
Korkuluk bedene dayaðým
Bir þeritlik film, dimaðým
Ýçten içe yanan köze döndüm
Saçlarým deli rüzgârlarda savrulmuyor
Hasretim kendi yaðýnda kavrulmuyor
Bir kez olsun halim nicedir sorulmuyor
Ýçten içe yanan köze döndüm
Pýnar baþlarýna düþmez oldu yolum
Saçlarým darmadaðýn, karýþtý saðým solum
Þahide ne hacet, bencileyin bahtsýz kulum
Ýçten içe yanan köze döndüm
Derelerden geçmez oldum
Hasretimden sarardým soldum
Ýki kel saçýmý tel tel yoldum
Ýçten içe yanan köze döndüm
Emmi dayý bilmez oldum
Ben böyle deðildim böyle nasýl oldum
Elvan elvan kokan yediveren güldüm
Gel gör þimdi içten içe yanan köze döndüm
Uykularým bölünür oldu
Kabuk baðlý yaralarým soyulur oldu
Bitmez sandýðým günler bir bir sayýlýr oldu
Gel gör þimdi içten içe yanan köze döndüm
Ýbrahim ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.