Utanma, insansý bir duygudur. Ýnsaný, insan olarak muhafaza eden de budur. Yoksa Allah’tan korkmadýktan, kuldan utanmadýktan sonra, dilediðini yapsa n’olur?
Ýyiyi kötüden ayýrma imkanýný veren aklý, rafa kaldýrmýþsa insan, aklý kadar edebi, edebi kadar da ederi olur. Bir ederi olmayanýn da zaten deðeri yoktur.
Hayvanlardan daha aþaðý bir tutum sergileyen bazý insanýmsýlara Rabbim’den hidayet diliyorum.
Akýl noksanýysa akýl, iman yoksunuysa iman nasip olsun.
Ancak þeytani vasýflarla bilinçli olarak toplumu ifsad etmeye koyulmuþlarsa, Rabbim’den þerlerinden tüm insanlýðý korumasýný diliyorum.
Ya EDEP illa EDEP.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.