ULU ÇINAR

ben bir ulu çýnarým
köküm mazide
varlýðým hep gelecekte
kollarým sarmýþ üç kýtayý
Tanrý Daðlarýnda otað kurdum
atýmý sürdüm Anadolu Yaylasýna
bir elimde kýlýcým bir elimde ilim
gece gündüz demedim
açým yorgunum demedim
zaferlerin bedelini alýn terimle kanýmla ödedim
düþtü topraða kollarým bacaklarým
bayraðýmý düþürmedim
bazen Atilla dediler ,bazen Alpaslan oldu adým
ama ben hep Türküm,Türklüðümle gururlandým
çað açtým çað kapadým,Fatih oldu adým
fakat ben Türklükümle gururlandým
adelet götürdüm üç kýtaya
bayraðýmýn dalgalandýðý yerde
hoþgörü barýþ vardý
özgürdü dinler diller
çünkü ben büyük bir milletim
ihaneti de gördüm
en amansýz anýmda arkadan hançerlendim
kaným aktý oluk oluk
adýma hasta adam dediler
ben bir millet ölmez dedim
Çanakkale’de Afyon’da Ýzmir’de
çünkü Mustafa Kemal’dý adým
tarihi kinleriðni kustu Haçlýlar
karýþ karýþ iþgal ettiler yurdumu
baþsýzdý aziz milletim
tükenmiþti umutlar
kan gözyaþýydý katýðýmýz
aðýtlar yakýlýyordu her yerde
Türk milleti esir yaþar mý bacým
’Ya istiklal ya ölüm’oldu parolamýz
ýrmaklar gibi aktýk cepheye
gün bugündü
baþta Yüce Atamýz
þahlandý bir millet
herbirimiz olduk
Sütçü Ýmam,Hasan Tasin,Þahin Bey
Elif Bacý,Kara fatma,Nene Hatun
destan yazdýk dünyanýn görmediði
daðýttýk kara bulutlarý bir daha geri gelmemek üzere
alevlerin arasýndan bir meþale yükseldi
sonsuza kadar sönmemek üzere
adý Türkiye Cmumhuriyeti
yaþa var ol ey Türk milleti
yaþa var ol ey Türkiye Cumhuriyeti


Sosyal Medyada Paylaşın: