Dünyaya geri gelebilseydim

Dünyaya geri gelebilseydim
daha fazla gülerdim ve ismimi deðiþtirir emir kipini silerdim
koþardým çocuk çocuk koklardým çiçek çiçek olurdum bir kelebek...

Dünyaya geri gelebilseydim
hatalarýmý silerdim sýfýrdan baþlardým yaþamak denilen maceraya
hiç eþyasýz düþerdim bilmediðim yollara almadan bir tek valiz dahi yanýma...

Dünyaya geri gelebilseydim
aklýma danýþýrdým sormazdým ikide bir ne yapmalýyým diye kimselere
aklýma eseni yapardým mesela dans ederdim sokak ortasýnda birdenbire...

Dünyaya geri gelebilseydim
hayallerime koþardým dolu dizgin sýcacýk anne kucaðýna koþar gibi düþünmeden
kendime danýþýrdým yaptýklarýmý, güzel olmuþ mu diye kimseden onay beklemeden...

Dünyaya geri gelebilseydim
en çok istediðim þeylerle geçirirdim en kýymetli zamanlarýný sýnýrlý hayatýmýn
bilirdim deðerini ellerimin kollarýmýn bacaklarýmýn en çok da yeteneklerimin aklýmýn...

Dünyaya geri gelebilseydim
çocukluðumu derin dondurucuda saklardým ruhum üþüdüðünde ýsýtýp sarýlabileyim diye
gençliðimi siler parlatýrdým arýndýrýp bütün kirlerinden irademle kuþatýr çevirirdim saðlam bir kaleye...

Dünyaya geri gelebilseydim
okuldaki en önemsiz görülen derslere çalýþýr en önemlilerinin yüzüne bile bakmazdým
çevrem ne düþünürmüþ etraf ne dermiþ bütün bunlara aldýrýþ etmezdim umursamazdým...

Dünyaya geri gelebilseydim
olduðum gibi olurdum olduðumdan farklý biri olmaya çabalamazdým beyhude yere
yanlýþ seçimler yapmazdým gitmezdim harcamazdým kendimi faydasýz bomboþ eylemlere...

Dünyaya geri gelebilseydim
anneme babama en yakýnlarýma arkadaþlarýma deðil sadece kendime inanýr güvenirdim
anne bile üzermiþ baba bile dövermiþ arkadaþlar terk edermiþ en kibar sandýðýn küfredermiþ bilirdim...

Dünyaya geri gelebilseydim
sezgilerime güvenirdim sahip çýkabilirdim deðerlerime maneviyatýma kendimi koruyabilirdim
deðmeyecek insanlara yanaþmazdým selam bile vermez konuþmazdým tehlikeyi sezebilirdim...

Dünyaya geri gelebilseydim
bu kadar çok kitaba ne gerek var ki, okullar çalýþýlan iþlerin hiçbiri bana uymaz ki der de kaçardým
sadece ve sadece sevdiðim okula gider sevdiðim iþte çalýþýr kuþlar gibi huzur dolu baþarýya kanat açardým...

Dünyaya geri gelebilseydim
bütün hayatýmý çöpe atar yepyeni bir insan olurdum kararlý ne istediðini bilen cesaretli
bu yüzden çok mutlu hissederdim þüphesiz ayný zamanda saðlýklý ve týpký çocukluðumdaki kadar hareketli...

Ah dünyaya geri gelebilseydim
bir þans verilseydi ya da bir sihirli deðneðim olsaydý her þeyi baþtanbaþa silip yeniden baþlatan
gözlerimden çaðýldayýp akan gözyaþlarýmý cennet pýnarlarýna dönüþtüren tertemiz yapýp aklayan...




Gülhan Çeliktaþ



Sosyal Medyada Paylaşın: