YALAN ÖMRÜMÜZ
Hayatý seninle yaþamak varken,
Ansýzýn tükendi yalan ömrümüz.
Gözleri gönlümde aþký ararken,
Sevgiyle yüzüme gülen ömrümüz.
Bizi taþtan taþa çalan ömrümüz,
Ýçimden geçeni bilen ömrümüz.
Eller bize gýpta edip bakardý,
Bir defa görmezsem uykum kaçardý,
Nazara gelirdik, yuva yýkardý,
Derbeder olurdu solan ömrümüz.
Uykusuz gözlerim yýlan ömrümüz,
Ýçimden geçeni bilen ömrümüz.
Birlikte yürümek hayal gibiydi,
Sevgisi tükenmez candan biriydi,
O içten sevmenin en son haliydi,
Acýyla, kederle dolan ömrümüz.
Aðlýyor göz yaþý bölen ömrümüz,
Ýçimden geçeni bilen ömrümüz.
Çýrpýndýk sevgimiz yaþasýn diye,
Gönülden baðlýydýk aþka, sevgiye,
Gülmedi kaderim gülmedi, niye?
Aþkýmý dillere salan ömrümüz.
Vefasýz ardýnca ölen ömrümüz,
Ýçimden geçeni bilen ömrümüz.
Bahar da leylakla açýldýk, solduk,
Emircan, sormayýn dostlar mahvolduk?
Yaþanan acýdan yar ders mi aldýk?
Sevgiler terk etmiþ, talan ömrümüz.
Gönlüm oldu senin kölen ömrümüz,
Ýçimden geçeni bilen ömrümüz.
17.04.2024 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.