Meleþen bir kuzu.. Ararda bulamazsa anasýný. Duyan olmayýnca feryadýný. Bükük kalýr boynu. Ne kýrlar yemyeþildir, nede kýrlarda otlar. Küser kaderine çöker diz üstüne. Yaðmur getþren bulutlar gibi gözleri. Ha düþtü düþecek.. Sýrýl sýklamdýr yüreði. Bir deli poyraz üþütür, titrer.. Uzaklara dalar gözleri. Kaldýrýr baþýný Rüzgara karþý yürür, yürür, yürür. Son yürüyüþtür bu, son bakýþ... Son meleyiþtir bu.. Ve KAVUÞUR sevdiðine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.