MÜBECCEL

**************MÜBECCEL****************

Gönülden baðlanan yaren telinden,
Baðlanan çözülmüyor be Mübeccel.!
Sýzýlar türküdür söyler dilinden
Çare ne denilmiyor be Mübeccel.!

Ömürden aylarým günüm gidiyor,
Tükenir belledim derdim artýyor,
Çýngýdýr alevler beni yakýyor,
Aþk kabe bilinmiyor be Mübeccel.!

Ýstenen neyidi aklým þaþýrdým,
Gündüz de karardým gece sarardým,
Baharým gelmedi kar da yaðardým,
Yanmadan sarardým be Mübeccel.!

Dumaným çýkmýyor yanan yerimde,
Katlandým her þeye sabýr günümde,
Gözümde özlemle vucut tenimde,
Yandý gönül karardým be Mübeccel.!

Adýný yazmaya kalem bulunmaz,
Arz ettim derdimi tabip anlamaz,
Söyledi kardeþim, bu böyle olmaz,
Derde çare bulmadým be Mübeccel.!

Seherin yelinden aldýðým yâre
Tabipler suskundur bilinmez çâre,
Lambada titreyen ýþýklar niye,
Þad olup da gülmedim be Mübeccel.!

Bülbüller dem vurur gülün diline,
Dokunur yâreme gönül içine,
Kör piþman olmadým sevda üstüne,
Aþk’ýn tadýn almadým be Mübeccel.!

Yüregim yanýyor dýþým ýlýman,
Kar yaðsa dýþarda alevdir yanan,
Saklarým sevdamý olmam savurgan,
Miadý sevmiþ idim be Mübeccel.!
13.04.24 / Saat 10,50
MÝADI (Mehmet AY)

Sosyal Medyada Paylaşın: