VEFASIZ DÜNYA
VEFASIZ DÜNYA
Ýçimdeki çiçek solmuþ, yapraklar döküldü,
Vefasýz dünya, gönlümde görünmez oldu,
Yýllar geçti, dost sandýklarým kayboldu,
Güvenim kýrýldý, yüreðimde yara oldu.
Gökyüzü mavisi þimdi bulutla kara,
Güneþim söndü, gecem hep yýldýzsýz,
Rüzgarlar esiyor, savuruyor tüm izleri,
Vefasýz dünya, sen de mi yýktýn içimi?
Etrafýma, yalnýzlýkla doldu her yer,
Sevdiklerim hepsi gitti, geri gelmez,
Bir zamanlar bahar çiçekleri açardý,
Þimdi kurumuþ, solmuþ, ve yalnýz.
Güzelim dünya, sen de mi zalimsin?
Alemi, sonra yalnýz býrakýp gidersin,
Bilmeli insan, gecenin bir sabahý var,
Yeþeren umutlar, belki yaramýzý sarar.
Belki vefasýz dünya, bir sýnavdýr bize,
Güçlü olmalý, sevgiyle dolmalý içimize,
Gözlerimizde umut, yüreðimizde sevgi,
Vefasýz dünyaya inat, sevgiyle yaþamalý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.