Gel bir kenara koy þu gururunu. Çalarken bu telefon arada, duy sesimi. Birgün piþmanlýktan göz yaþlarýn ýslatsada topraðý. Senden hiç haberim olmayacak.
Yaþamadýn mý hayat denen bu nehir de hasretin sancýsýný ? Resimlerle konuþmak dindirdi mi ayrýlýðýn dayanýlmaz acýsýný? Kaç geceden sonra alýþtýn yokluðuma? Kaç gece sabah ettin soðuk yatakta? Sakladýðýn göz yaþlarýnýn izi yüzünde, Ya sevdanýn yükünün aðýrlýðýnda yorulan kalbin. Kaç sabah kaçtýn aynalardan? Bir an için þimdi veresende servetini Hiç birþey yalnýzlýðýný alamayacak ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.