Herkesin, baþka herkesi unuttuðu bir dünyada.. Arada kaldým.... Nereden geldiðimi hatýrlamýyorum... Nereye gideceðimi bilmeden yola çýktým... Deðiþmesi imkansýz hesaplarý vardý, kaderin.. Bütün þahýslar zaten tekil.... Yüz görümlüðünü peþin ödedik gidenin.. Aslý baþka vücut buldu, yüreði vekil... Anladým, artýk seni sevmemem lazým... Bu çok gerekli dedi; Bilenler..... Özgür olmak geçici bir mutluluk..... Onu yaþamakla mesul deliler... Anladým, artýk seni sevmemem lazým.... Yaþamak için.. Ama bilmiyorum ki ben... Baþka bir yaþamak ne için? Yok artýk kavuþmanýn ne telaþý ne endiþesi.. Seni süratle unutmak lazým.... Bir mezarýn,mezarcý ile garip iliþkisi... Seni artýk sevmemem lazým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şubat Türkay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.