TÜKETTİK
Beklemeler vardý, umutla beklemeler
Acýlarý vardý onlarýn can da yakardý
Müþkülleri bitimsiz gibi de olsa güzeldiler
Zora alýþmýþtý ; el, ayak, ruh, akýl ve cümlesi
Küçücük gülüþler içindi kopan fýrtýna
Büyük arzulara, kazanýmlara ne gerek vardý
Hayat zor da olsa çok þeyiyle, yaþanýlandý.
Nasýl da zorladýk þu kolay arügümanlarýný
Ne emek kaldý içinde, ne ter ne bir hüner
Anlýyorum ki bu kendinden katýþ, özveri
Çeyrek asrý aþkýndýr bitti, eskidendi muteber.
Otomobiller vardý, el emeðiyle parýldar
Döþemeleri vardý onlarýn, ah be ustalar
Ve terziler vardý bedenlere giydiren kumaþý
Ve alýn terinin sonunda mutluydu o aybaþý…
Neler oldu birden bire, masal mý bitti
Leylekler ne de erkenden göçtü, gitti
Gol sevinçleri vardý bizim isimlerden
Tribünlerden yükselirdi Feyyaz, Oðuz
Telaffuzu trajik adlar kapladý yerlerini.
Millilik kaldý sözlükte ve belki de kimlikte
Esti bir yel savurdu olanca tozu dumaný
Milenyumun gümaný bu sürprizi kara gece
Aldý götürüyor hazzý yarýnlar nelere gebe?
Yoksunluklar vardý olanca ancak mutluyduk
Günde de gece de umudun yolcusuyduk
Zenginliðimiz gönüldeydi, uzaktý varlýk cebe
Þimdi dolu da olsa cüzdanlar o hazlar nerde?
Yoktu kimselerde kabuk, dýþa dönüktük
Ýletiþimler sýcaktý, yoktu hiç küslük
Bilmem ki þu hayatý biz neye döndürdük
Paylaþýmlar alenendi onlar da bitti
Binbir sorunun hallinde demir bilektik
Deðerleri derdest ettik, insanlýðý tükettik.
Gölge ozaným yok riya, haller böyledir
Geçmiþ denilene takýntý vicdan iþidir
Nostalji diyenler ona, bilmezler kýymet
Esenlik dolu hayata okundu rahmet
Ne desek de diyelim çirkini seçtik,
Masala gömdük güzeli, umudu tükettik.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.