KAVUŞMA KALDIRIMI

Giden gelmez diyorlar!
Ýnanmak neden bu kadar zor oldu?

Mezarýnýn baþýna geldim , hiç dönmeyeceðini bile bile
tenin toprak olmuþ, daðýlmýþ her yanýna kaktüsler
kýrýlmýþ bir parça mezar taþýn
tozlanmýþ her yanýn ,
suladým ilk defa tenini,
ve çiçekler sevindi senin gibi
hoþgeldin der gibi kuþlar kondu baþ ucuna
bir yudum sevginle serinledi m O an !


Niye her gün geliyorum ki yanýna ?
hiç dönmeyeceðini bile bile !
Hasret yol yapýyor beni sana
ayrýlýk mektup yazýyor duygularýma
gözlerim kapý ardýnda bekliyor her gece
bir gün ansýzýn geleceksin diye !


Elimde, kuruyup solacak çiçekler
býrakýp gideceðim senin gibi onlarý da
Hayat, kaygýlý iþleri saracak baþýma
Ne geldiðimi nede býraktýðým çiçeklerini
hatýrlayýp seveceðim seni
Unutuyorum yavaþ yavaþ seni !


-"Fotoðrafýn artýk senin gibi bakmýyor yüzüme!
ölüm bir gurbet oldu ikimize
ayný dili konuþup Uzak durdum koca bir þehirle
yabancýydý tüm gözler gözlerime !
Dil,ler , dilime


-"Gidiyorum senden bugün yine
kavuþma kaldýrýmýn da bekle beni
elimde olmayacak çiçeklerim !



Ayþe Caniberk gümüþ kalpler

Sosyal Medyada Paylaşın: