Dýþarda esen rüzgarlarý Cývýl cývýl kuþlarý da Hiç edemem Ki
Zamane Güneþin, günün Parlaklýðýn ayarýný Ya da gecenin pusunu Fýrtýnalarýný
Düþürür gibi yapýp Közlere, küllerle gitsem Çaðlayan sulardan Lavlar dersem Ne ola…
Ya da zalimin Tahtýndan Kadehler Sunsam ne..
Olamýyorum Ne bir düþ garibi Realite sefiri Ne yýllardýr bildiklerinden Dostlarýndan biri Ne ellerinden tuttuðun Dizelerine yar olduðun Yoldaþlardan biri
Ama öyle ortak kesismeler Geçer içimizden Belki de ondan Kendimi az da ait hissedip Çekip gidemeyiþim
Kimseler gibi olamam Saçma bir mozaikle Dalamam artýk Hoyratça O seyyahýn yaðan yüreði Zemheri ayazýnda Kazýla kazýla Mutlak çöl diyarýnda Ayrýk, tutula tutula Çoktan gömülmüþ de Çürür mü köklenir
Sütun üstüne sütun Rol üstüne rol Emilip Çekilmiþim, Kale’me rindanlý
Zincir üstüne zincirleri Taka taka Zindaný çoktan boyalý Çýðlýklarýmý, nidalarýmý O’ndan baþkasý Duyamaz da Duyuramaz da
Maske de takamam ki Kostümün de yok faydasý Bunca sere serpe Ama ne bir hale saçar Ne bir rüya dizebilirim
Kör, kap karanlýk olsa Taç, denge Kaç nazar
Bir söyle En parýltýsýndan, Cevher Olsa Taç…
Ýlla… Ýlla…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.