ANA

ANA

Ne büyük varlýksýn ne büyük nimet
Çýkarsýz bir sevgi sunarsýn ana
Þefkatin tarifsiz kucaðýn cennet
O nurlu mekanda çýnarsýn ana

Durmaz gözlerinden kanlý yaþ akar
Ah etse feryadý daðlarý yýkar
Garip garip gurbet yoluna bakar
Ýçten içe gizli yanarsýn ana

Yufka yüreðinde eksilmez hüzün
Hayat yokuþunda yok imiþ düzün
Yorgun bedenini taþýmaz dizin
Yinede kendini kýnarsýn ana

Gözlerinden þirin uykuyu siler
Derterine  ortak olup da böler
Gizler kederini yine de güler
Kalbi sevgi akan pýnarsýn ana

Özkul’der emeðin karýþýr yele
Nice arzularýn var gelmez dile
Tüketir ömrünü gam ile çile
Bir garip mezara dönersin ana

Özkan Güli
Sosyal Medyada Paylaşın: