Alıp götür yara beni!

Seher yeli bu diyardan, alýp götür yara beni..
Atma muhannet diline, öldürür bu yara beni..
Al ömrümü ver devrana, devran derde sara beni ..
Yürüdü kervan habersiz, karlý daðý aþtý gitti..
Bu hayatm bir seraptý, olanlara þaþtý gitti..

Kýrýldý kolum, kanadým, dilde baðlandý avazým
Tellere küstü mýzrabým, dile gelmez sarý sazým..
Kurudu akan pýnarým, damla dökmez gamlý gözüm..
Kan damarda akmaz durur, cihan içinde gülmezem..
Darýldý gönlüm aleme, gitsem sýlaya gelmezem..

Bir düþ imiþ yaþananlar, girdik bir han kapýsýndan..
Soframýzda vardan yoktan, aldýk tattýk hepisinden..
Böldük, topladýk, eksilttik, döndük düþler yapýsýndan..
Bir çok deðirmen misali, öðüttü ömrümüz hayat..
Filiz idik sürgün verdik, kuruduk, döküldük heyhat..

Böyledir be iki gözüm, can canana ayrý düþer..
Usansa kafeste yürek, çýrpýnsa da yine yaþar..
Ömür atlý, heves yayan, menzile birlikte koþar..
Yürü bre deli gönlüm, ensenden azrail düþmez ..
Tartýlmýþ cismin, endamýn, mizanýn ibresi þaþmaz..

Kara toprak boyun aþar, kazma kürek alan gelir..
Bu cihanda bir yaptýðýn, bir de adýn, namýn kalýr..
Kapý ardýný gözlersin, caný candan nefes alýr..
Deme aðayým, paþayým, ak kefende cep bulunmaz..
Giden gider ciðer parem, menzilden geri dönülmez..
Hüseyin ýþýk..14/4/24
Sosyal Medyada Paylaşın: