Günaydýn dünya Ne diyorsun Kelepçelenmiþ umutlara bir son desek Bir son versek, Biliyorum Bu Hiç hoþuna Gitmeyecek, Amma velakin þu bir kere gelinmiþlik Dilenmesin de ne Yapsýn yani, Ne kaldý ki þuracýkta geriye Ölümlerden ölüm beðen Ölüm beðen’den gayrý, Yaptýðýmýz An ve an Bu Deðil de Ne acaba,
Günaydýn zaman Biliyorsun muhakkak Birbirimize bir gün elveda diyeceðiz Sen devam eder iken yolunda Benim taksiratým her halükarda meçhul, Kulak asma sen onca söylenenlere Özlemlerden öteye þeyler deðil onlar, Ebediyette var olma gayreti icabýnda Sonsuzluk bekler iken Kapýda, Sen gel de uyma þimdi Ama Nerde,
Günaydýn Güne düþen güneþ Yorulmadýn mý sen her gün Doðup batmaktan, Ufukta var olup Yok olmaktan Bizi yaþatýp yeniden yaratmaktan, Böyle Hasretliðe bal çalamazsýn Acýya tat katamazsýn Dersine iyi çalýþmamýþsýn, Aþk sevdada ölüme Terk edilmiþ Kalp Yüreklerde çarçur, Bakýþlar dalarlar iken uzaklara Býrak yas göz yaþlarýnda Tutunmaya çalýþsýn Süzülürken ince ince Yanaklarda...
* Berlin, 27.03.2024 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.