AH BE KARDEŞİM!
Artýk, yaþam Karadenizin hýrçýn dalgalarý gibi sýert...
Yalçýn kayalýk gibi dik durursan döver geçer...
Kumsalda, yani toplumda hiç bir varlýk göstermezsen!
Yani kumsan alýr gider...
Uzun süre, þu hayattý anlayamadým!
Dalga olup saldýrmak mý zor!
Yoksa, kaya gibi saglam durabilmek, savaþmak mý?
Yine de
ben, kimseyi silmem, silemem de...
Dürüst olduðu sürece...
Hayatýmdan çýkartamam...
Kiþiliðine göre deðerlendiririm insanlarý...
Herkes kendi yerini, kendi davranýþlarý ile kendisi belirler...
Ayný zamanda, hayatýmdaki yerini belirler...
Neþeyle atýlan kahkahalar...
Mahsum. Gülüþler...
Masumca edilen utangaç tebessümler...
Zamanla, iz býrakýr...
Söylenen tatlý güzel, acý ve kaba sözler...
Yapýlan davranýþlar...
Geçer üzerinden, zamanla...
Yaþamda ki, sahte, davranýþlar...
Yýpratýr, ucuzsa kiþinin katekteri...
Hele birde mayasý bozuksa...
Kiþi o an siler kendini...
Herkes belirler kendi deðerini...
Ama yine de yýpratýr, insaný aslýnda...
Ben, öyle birden bire silmem kimseyi...
Ýçten yapýlmamýþ her davranýþ, zamanla uçup gider hayatýmdan...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.