NEDEN ÜMİTSİZLİĞE DÜŞEYİM.

NEDEN ÜMÝTSÝZLÝÐE DÜÞEYÝM.

Aþk ve muhabbetin Sahibi varken,
Yüreðimde Allah ismini anarken
Beni þüphesiz gören ve iþiten varken,
Ümitsizliðe düþüp, neden esir olayým.

Günahý tövbe ile temyiz eden varken
Allah’ý anlatan sadýk dostlarý varken,
Allah için olmak ve sevmek varken
Ümitsizliðe düþüp, neden esir olayým.

O günün Sancaklar sancaktarý varken,
Tevhit bayraðýný elinde tutan varken,
Alemlerin merhametli rabbi varken,
Ümitsizliðe düþüp, neden esir olayým.

Her günahýn tövbe imkâný varken,
Rahman ve rahim rabbimiz varken,
Allah’ý sevdiren mürþitlerimiz varken
Ümitsizliðe düþüp, neden esir olayým.

Hayatýn gittiði kadar bir ýþýk varken
Gönülleri birleþtiren ilahi aþk varken.
Korku ve Umut gibi iki taraf varken,
Ümitsizliðe düþüp, neden esir olayým.


Sosyal Medyada Paylaşın: