Öyle mahzun öyle masum baktý ki. Gözlerini yere öyle çaktý ki. Göz yaþlarý öyle hýzlý aktý ki. Bastýðý yer sanki eziliverdi.
Baþýna usulca dokundum bir an. Yüreðini gördüm, yýkýlmýþ viran. Acýnýn heykeli karþýmda duran. O anda bu þiir yazýlýverdi.
Belli ki kaçýrmýþ ipin ucunu. Yüklenmiþ zavallý sýrtýna dünü. Ne bayram dinledi ne tatil günü. Aðzýmýn tüm tadý bozuluverdi. (Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Savaştepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.