Düþler gecenin koynundan, tel tel dökülüyor diclenin saçlarýna Dicle yorgun, durgun ve solgun yürüyor hüzün daðlarýna Zaman yetim sevgi öksüz ve mutluluk zincire vurulmuþ Kumsal berrak koþuyor köpüren sularýn kayalýklarýna Hangi dil konuþabilir ki seni Hangi göz dokunabilir Hangi ses ulaþabilir Derin yaralarýn ülkesinde koþuyor dicle Namert kurþunlarýn rüzgarýnda Deðer bilmeyen avuçlarýn arasýndan süzülüyor Kimsesizliðin kimliðinde Güneþin gölgesinde Karakýþýn ortasýnda Baharýn kokusunda yeþerir akar akar Kirpiklerin kucaðýnda dicle Sosyal Medyada Paylaşın:
izzettin_akyapi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.