GÖZLERİN YİNE GÖZLERİN

Bir gökyüzü çekiyor uzaklarýna beni
Gözlerinin semalarý
Ýçimdeki þarký yine, yine mestediyor her zerremi
Beni hüznün, beni hayallerimin mazisine çeken
Bir beste bu
Bir bakýþtý bu beynimin her köþesine yayýlan
Sessiz ve büyük
Ama öylesine aðlak ki susmayan
Küllerim kalmýþtý yalnýz gidiþinle
Küllerim ateþlere yanýyor þimdi

Hep seninleyim
Seninleyim sürekli ama sensizmiþim meðer
Duyuyor musun yürek sesimi
Yine þiirler yazýyorum
Susmuyor kalemimin feryadý
Gözlerinde akþam oluyor
Bahar gelmiþ sanýyordum
Nisan yaðmurlarýnda leylaklar topladým
Oysa... güneþi bekleyenlere
Akþam olmuþ bilemedim
Mevsim meðer kýþ olmuþ
Donuyor içim yine sensiz miþim
Gözlerim gözlerinin esiri
Sen kimin esiri oldun ki bilmiyorum

Seni yazdým
Siyah gecenin satýrlarýna
Gözyaþlarým karýþmýyor bugün göz yaþlarýna
Gece karanlýk... neydi bizi aðlatan ?
Kuþlar uçardý oysa...kahkaha dolu penceremizde
Yaðmurun yaðdýðýný duyuyorum dýþarýda
Hayallerimi kabul etmiyor geceler
Üþüyorum... hep üþüdüm zaten sen gideli
Çok anýlar birikti, bilsen neler var içinde
Aydýnlýk güneþler doðunca anlatýrým sanýyorum
Kalbimdeki aydýnlýðý ise secdeler süslüyor

Kalbimin atýþý
Seninle dolu, kalbimin atýþý
Bir akþam vakti hasretini düþünüyorum
Gözlerim dolu dolu
Gri bulutlar geçiyor camlardan
Cam kýrýklarý kalbimin üzerinde
Bir kaç damla dökülüyor gözlerimden
Damlalarla birlikte
Sen dökülüyorsun gönlüme
Leylak mevsimi geldi bak
Gelecek misin yakýnda

Bir kýþ akþamýydý gidiþin
Bilmem ki, baharda mý buluþuruz
Gece korkular salýyor karanlýðýn içine
Bir yýldýz arýyorum gökyüzünde
Seni soruyorum uzaklarda göz kýrpan yýldýza
Kimi zaman mutlu hissederim
Ýçimde çarpýþan hayallerimle
Kimi zaman zaman/sýzým
Yaðmurun yaðýþýný duyuyorum
Üþüyorum... senin için...sana yazýyorum
Karanlýk gecede saklanmýþ
Güneþ’e yazýlmaz mý ?

Günay Koçak

9. 4. 2024

Sosyal Medyada Paylaşın: