Allah’tan umut kesilmez köprüsünde Babasý ölen çocuklar ile bekledik biz... Öyle ya doðuþtan eksiklerimiz vardý... Oysa ayrý ailelerden doðan kardeþleriz... Vicdan denen þey sen uyurken de çalýþýr.. Kalpteki siyah bir leke gibi .. Aðlayabilmek ve anlayabilmek arasýnda kalan O en eski ve kýrmýzý olmayan çizgi.. Ismarlama yazýlan bir þiir kadar sýradan .. Kurgusu bozuk bir hikaye Uzaktan daha uzak insanlardan.. Acýsý fazla kaçmýþ birer gülümseme.... Evrenin sýrlarýnýn arkasýnda... Ýnsanoðlunun bütün sýnýrlarý. Gökyüzünden beklenen ölüm.. Yerin yedi kat altýndan kanatlandý... Allah’tan umut kesilmez köprüsünde Babasý ölen çocuklar ile bekledik biz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şubat Türkay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.