Ümitsiz Olma

Dört yaným deniz kesildi,
Siyaha büründü her yer,
Dertler depreþiyor durmadan,
Dayanmaz buna ne yürek ne ciðer.
"Rab, geceden gündüzü çýkarýr,
Asla ümitsiz olma der."

Çoban kulübesinde padiþah düþü görmeye benzemez,
Önüne katýp sürükler, acýmaz hayat.
Hele rutin, yorgun argýn
Yumurtaya kulp takmayý
Asla affetmez,
Gönlü sevmeye yatkýn olaný,
Maskarasý eder, süründürür.
Kalbini tertemiz tutacaksýn.
Lamý cimi yok susacaksýn,
Yüzüne gözüne bulaþtýrmayacaksýn
Lök gibi oturup laf ebesi olmayacaksýn,
Yoksa lanet halkasý boynuna geçer.

Ýtiraf edeyim ki;
Zor bela sensiz kalmak,
Ýki gözüm önüme aksýn,
Zorun zoru iyiyi bulmak,
Kalbimde tütüyorsun.
Ýki rahmetten biri gelse de baþa,
Sözüm kulaðýna küpe olsun.
Arkam önüm çýkmaz sokak
Her þeyi zamana, oluruna býrak,
Ömrüne bereket,
Ne büyük nimet can saðlýðý.
Gönlü sevmeye yatkýn olaný,
Maskarasý eder, güldürür mü bu hayat.

Orhan ÞENTÜRK



Sosyal Medyada Paylaşın: