KÖR DÜĞÜM
Biz ýslak kaldýrýmlarýn,çýplak ayak yolcusu,
Gurbet kokan þu yollarýn, iki sýla elçisi.
Her gecenin zifirinde gözlerimiz buðu, yaþ
Kader ayný,keder ayný, bilemedim, arkadaþ.
Biz! Sarp daðlara sarýlmýþ inadýnýna dik yokuþ.
Körpe çalý kuytusuna yuva kurmuþ iki kuþ.
Ufkumuzu boðum boðum, namert ehli baðlamýþ,
Kötek yemiþ, ve dert yemiþ, hep anamýz aðlamýþ.
Biz! Elif gibi! Zalime ,gölgesini eðmemiþ,
Bir çift Turna ! tellerine ,bahar yeli deðmemiþ.
Sen! fukara, mert babanýn sâhi yürek sýzýsý,
Bense sürgün bir ananýn,öksüz, asi kuzusu.
Biz! hazan geldik, gideriz ,dallar yemiþ dolmadan
Biz! gam yükünü yederiz sahi insan olmadan
Arap saçý içinde dik, dimdik duran iki baþ,
Biz ,olmuþuz bir kördüðüm çözemezler arkadaþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.