KÖR DÜĞÜM

Sen ve ben !
Islak kaldýrýmlarýn,yalýn ayak yolcusu,
Gurbet kokan yollarýn, iki sýla elçisi.
Her gecenin köründe, gözlerimiz buðu, yaþ
Kaderde br kederde,çözemedim,arkadaþ.

Sen ve ben !
Yamaçlarýn sýrtýna, sarpa sarmýþ dik yokuþ.
Kaçýp diken altýna yuva kurmuþ iki kuþ.
Ufkumuz! düðüm düðüm, namert ehli baðlamýþ,
Kötek yemiþ, dert yemiþ, hep anamýz aðlamýþ.

Sen ve ben !
Elif gibi! Zalime ,gölgesini eðmemiþ,
Bir çift Turna ! teline ,bahar yeli deðmemiþ.
Fýrça býyýk aðanýn, saahi yürek sýzýsý,
Ve bir sürgün ananýn,öksüz, asi kuzusu.

Sen ve ben !
Hazan geldik, gideriz,yeþile renk çalmadan,
Dönmez! inat ederiz, doðru yönü bulmadan.
Arap saçý içinde, dimdik duran iki baþ,
Olmuþuz bir ķör düðüm çözülürmü ...arkadaþ.









Sosyal Medyada Paylaşın: