Yar Gelmez Oldu
Gül iken nazikti, dokunsam uçar.
Þimdi polat olmuþ, güç yetmez oldu.
Erenler safýnda, aþkýna karar.
Þimdi gönlüm zor da, yar gelmez oldu.
***
Bülbül öter idi, yar otaðýn da.
Aþkýn darý mekan, gönül baðýmda.
Bu gönül yarasý, gençlik çaðýmda.
Þimdi derde düþtüm, yar bilmez oldu
***
Baharlar ermedi, her daim kýþým.
Gecelerden geçtim, karardý düþüm.
Rast gitmiyor bilmem, dünya da iþim.
Þimdi göz de tüter, yar gelmez oldu.
***
Aþýk ATA’m sevdan, ölmez içimde.
Canlanýr gözlerin, yumsam gözümde.
Ben geçmedim yarim, saklý özümde.
Þimdi onsuz ömür, yar gelmez oldu.
Dünyamý baþýma, yýkan yar oldu.
*
———Haydar ATA—
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.