hüzün bir evdir içinde senden baþka kimsenin oturmadýðý perdeleri kara pencerelerde umutsuzluk atlasý
yalnýzlýk bir iskele sefer dýþý býrakýlmýþ sevinçler el deðmeyen ayný dalgalarla aþýnan taþlar gibi yüzümde hayatýn küskünlüðü sönük bir deniz feneri sanki
aþk bir gönül iþi ömür yetmiyor tamamlamaya yarým seyrettiðim filmler keþke aklýmdaki mutlu sonla perdelenseler bir adam ölüyordu çýktýðýmda
hüzün sessiz bir alkýþ Içten içe oynadýðýmýz mutluluk oyunlarýna kýrdýðým kalbime bir gül atan olsa eðileceðim dizlerime kadar
ama iþte gemiler uzaktan geçiyor taþlarda dalgalar yüzüm küskün yalnýzlýk sönük bir deniz feneri sanki
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.