BE! GÜL'ÜM 2

Gönüldür bu ,dedim ya! Çok yaralar taþýyor.
Azýcýk melhem için,yalýn ayak koþuyor.
Ýçi yanan mecnunlar, nasýl çöle düþüyor,
Düþtüm! iþte sayende, gel görde git.be! gül’üm.

Ýnsafýna kalmýþken, artýk karar defterim,
Gözlerinin içine son bir defa, kal derim.
Parmaðýnýn ucundan, birgün çeker giderim,
Dersen! kötü haberi ,bildirde git be! gül’üm.

Kaderdaþýn,yoldaþýn,olmadým ben ,haklýsýn.
Yüreðinden derdini, yolmadým ben ,haklýsýn.
Alevlenen öfkeni,bilmedim ben ,haklýsýn.
Barý kalan külleri,kaldýrda git be! gül’üm.

Sensiz börtü,böcekler,kýþtan çýkmýþ banane.
Aðaçlar endamýna, yeþil çekmiþ banane.
Gökkuþaðý bozkýra,bahar ekmiþ banane.
Hazan astýn mevsime, yoldurda git be! gül’üm.

Geceler!,gam yükünü ,gözlerime döküyor,
Tozlu kaldýrýmlarý, damla damla yýkýyor.
Yollar topuk sesime ,kýzgýn! sabýr çekiyor,
Sokak sokak mimlendim, sildirde git be! gül’üm.

Mazimizi anarken,gözlerini devirme,
Býrak kalsýn anýlar, hiddetini savurma .
Senden son bir isteðim, yarim! geri çevirme,
Zaten yarý canlýyým,öldürde git be! gü’lüm.










Sosyal Medyada Paylaşın: