Yýllar yýlý kullandým durdum onlarca þampuan hep piþman oldum kaþýntýdan duramadým bir huzurlu olamadým sonunda naçar kaldým
üç gün önce kendimce bir keþif yaptým yýllar evvelki kaplýcayý hatýrlayarak çok parlak bir fikir gelmiþ gibi aklýma alýk alýk bunlar ne sabunu diye sorarak kükürtlü sabun alýp aktardan sekiz defa yýkadým saçlarýmý ovalayarak
önce çok güzel bir histi sanki baþýmdan bir aðýrlýk gitti hafiflemiþtim ancak sabaha kadar kükürt kokusu yüzünden döndüm durdum esnedim uykumu böldü bu koku kaþýntý azaldý fakat pijamam yastýðým kükürt koktu
karar vermiþtim bir kere ne yazýk ki bu durumda yapýlacak bir þey yoktu neyse lafý uzatmayayým baþýnýzý aðrýtmayayým iþte bu gece en sonunda bir þey sabrýmý bitirdi sol küreðimde sabit bir nokta aman nasýl da kaþýnýyor ne bir kaþýyan bulunuyor ne de elim kolum o noktaya eriþip uzanabiliyor
çaresizlik içinde kývranýyorum zavallý sýrtým için sopa gibi bir nesne arýyorum vakit gece yarýsý uykuluyum gözlerim yarý kapalý elimle o noktaya ulaþamýyorum ah hele de o keskin kükürt kokusu sinmiþ üstüme baþýma yastýða yorgana zehir oldu tatlý uyku üç geceden beri kükürt ve sol kürek kaþýntýsý yüzünden bana...
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.