ŞİRİN KIRŞEHİR
Ne deniz sahili,ne deli orman,
Daðlarýn ardýsýn,þirin Kýrþehir.
Baþaklar sarýya çaldýðý zaman,
Bozkýrýn Lordusun þirin Kýrþehir .
Zemheri,nisanla kolkola gezer
Býçaktýr tipisi nefesi keser
Yalancý bahardan Leylekler bizâr,
Ýbibik derdisin, þirin Kýrþehir.
Çiðdemler bakarken, gün ýþýðýna,
Bülbül’ler kavuþur,gül aþýðýna.
Uzanýr nebahât boz döþeðine,
Gülistan hardasýn þirin Kýrþehir.
Bir görsen Kaman’ý ,cevizli baðlar,
Mucur’un yamacý kýnalý daðlar
Çiçekdað koynunda, zahide aðlar,
Bozlaklar yurdusun, Kýrþehir
Ozan diyarýsýn, Türkmen baþýsýn
Neþet’in, gurbette yürek taþýsýn.
Aþk ile vurduðu sazýn döþüsün
Ah ile zardasýn, þirin Kýrþehir .
Ýnsan’ý, candan çok, vataný sever,
Gam düþse bayraða, göðsünü döver.
Üstüne vazife, düþerse eðer,
Askersin ,ordusun, þirin Kýrþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.