Sorma! Sorma hesabýný... Çok sevdi diye, Yaralarýmdan damlayan o masum katreye... Bir bedel ödenecekse býrak önce gözler ödesin... Ve gözyaþlarý içinde ölümü beklesin... Ve ben; Hüzne açýlan her kapý önüne siyah bir mendil diledim... Ki bilinsin girildiðinde gözyaþý döküleceðini... Sorma! Sorma bir daha bana aþka giden yolu... Bilseydim siyah mendillerden medet umar mýydým... Ah,gönül..! Dönüp bakma ardýna.. Býrak ne yaþanmýþsa yaþanmýþ... Bak... Kapýlar kapandý mý... Aðýtlar yakýldý mý... Gözde yaþ, Yarada kan damladý mý...(YEP)🇹🇷
Sosyal Medyada Paylaşın:
ben YEP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.