Þerrin kara elleri mahzun ruhumu boðup Yetim feryatlarýma bir vüslat gibi doðup, Rahmet ümmanlarýndan sekine gibi yaðýp, Bu periþan gönlüme rayihalar getirsen.
Cellatlar içinde yok nefsimin muadili, Deme içimde imiþ öz ruhumun katili, Seninle yýkmak ancak içimdeki batili, Malayani ne varsa benden alýp götürsen.
Kuruttum hayallere çekmiþ olduðum yolu, Çok çetindir yürümek bu yolda yüzü sulu, Bir ümit var içimde liyakatsiz bu kulu, Reyyan kapýlarýndan cennetlere ötürsen.
Bin misliyle bir deðer yazýlýrken anlara, Melekler hayran iken verilen ihsanlara, Uçurarken ruhumu uçsuz asimanlara, Ben mi seni tutaram, sen mi beni tutarsan!?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elsever Beydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.