KADER ÇIKMAZININ SON KAVŞAĞINDA Kİ ADAM

Sordun ya hani bana nasýlsýn diye,
Kader çýkmazýnýn son kavþaðýndaki adam
Yani ben
Ýyiyim nasýl olayým,
Gülüyorum yalanlara,
Susuyorum avaz avaz baðýranlara
Merhametsizliðin tavan yapmýþ
Öylesine dünyadayým iþte,
Çýkmaz sokak,
Iþýksýz evler,
Soðuk odalar
Lakayt ,
Muhabbetsiz,
Samimiyetsizlik kokan yüzler,
Yaþýyoruz iþte.
Gamsýz, hayasýz ,gurursuz, vurdumduymazlara inat ,
günlerimizi geçiriyoruz.
Kahpece sýrtýmýzdan vuranlara hürmet.
Yanýldým seni sevmekle ,
Yýkýldým güvenmekle,
Günahlarýmýn bedelini ödedim belkide .
Kýyametin koptuðunu hissettim ,
Karabasan düþlerde gezindim, gecelerime acý ektim, sefillik biçtim.
Hep kandým ,
Hep inandým,
Belkide inanmak zorundaydým.
Kuytu köþelerde ýrmaklar boyu çaðladým,
Issýz sokaklarda insafsýzlýða aðladým.
Kýrýlan bedenim ,
Örselenmiþ kalbimin acýsý ,
geçer sandým
Geçmedi ..Bitmedi...
Hep kendimi kandýrdým.
Nankörlüðün hainliðin bedeli olur sandým.
Öyle piþkindinki hayat.
Ben seni adamdan sandým.
Öyle acýmasýz öyle kifayetsizdinki.
Sözlerini unuttum saydým.
Þimdi doyasýya gülüyorum,
Çýldýrasýya baðýrýyorum ,
Sesimi bir duyan olur belki biliyorum.
Son darbeden kalan, yýkýntý virane kimliðimle boðuþuyorum
Þimdi ben günlere sen, gecelere sen;
diye baþlamýyorum.
Ben þimdi sensizlikle kavga edip
seninle selamlaþýyorum....
Þimdi ben seni yaþýyor,
Ve seninle ölüyorum...
Aleyna IRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın: