Hiç
Ýnsanýn yanýldýðýný anlamasý
ne kadar sürer?
kaç sene, kaç mevsim,
kaç ayrýlýk, kaç insan.
Dönüp baktýðýnda ardýna,
Ömrünün koca bir hiçlik
zindanýnda geçtiðini anlarsýn.
Aç kapýlarýný,içimdeki zindana
gardiyan olmuþ nefsim.
Sakladýðým dermansýzlýklarým
kadar büyük.
Býraktýðým yerleri unuttuðum,
sevinçlerim kadar eski.
Rengarenk hayellerimi, üstünde
tutamayan siyah kapýlarýmý.
Kalbi yalanlarla dolu olanlarla
el açýyorum.
Her seferinde baþka bir
avuç ekleniyor günaha.
Her seferinde,
ayný yerimden kanýyorum.
Kalabalýðýn içindeki yalnýz
ülkemde, çok fazla zalim yürek var.
ortasýndan kýrýlmýþ umutlarýmý,
katýk ediyorlar ekmeklerine.
&&&&&
Yüreðimin göðsü yýrtan feryadýna
çare bulamýyorum.
Kömürleþmiþ kalplere, dildar
oluþunun çýðlýðý dinmiyor.
Tanýklýða mahkum edilen
papatyalarýmýn kaderi, dikildiði
yalan ellerde baþlýyor.
Iþýðý eksik suskunluklara sahip olan
sevdam, onu yüzsüzlük olarak
görenlerin karþýsýnda, aciz kalýyor.
Demiþtim ya; yanýldýðýný ne zaman
anlýyor insan?
O’nun gözlerinin, bakýþlarýnýn,
kokusunun, en çok ta gülüþlerinin;
batýlýn perdesinde, sana bu denli
güzel göründüðünü anladýðýnda
fark ediyorsun; koca bir yalanýn
peþinden gittiðini.
Ne çok ahým var benim, ne çok
aklarý kara ediþim. Ne çok
kalpte kýrýklýðým.
&&&&&
Ayaklarýmýn üzerine yükseldiðinde,
ömrümün kalanýný görebiliyorum artýk.
Son ümidimi býraktýðým, yanlýþ
ellere emanet ettim üzgünlüklerimi.
Aç kapýlarýný, içimdeki zindana
gardiyan olmuþ nefsim.
Bahçeni göster bana.
vücudumu kaldýrmýyor ayaklarým.
Bir hiç çekip O’na kavuþayým.
Bir hiç çekip O’na kavuþayým.
__Kaos
25.03.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.