SÜRERLER BENİ/ KALENDER'E MEKTUP

SÜRERLER BENÝ
KALENDER’E MEKTUP

Doðduðum günden bu yana göçerken,
Görmediðim yerde ararlar beni.
Attýðým adýmý ölçüp biçerken,
Gitmediðim yolda sorarlar beni.

Bir küçücük zerre idim alemde,
Gün görmedim; kaldým, hüzün elemde,
Kimseye oturup sýr vermesem de,
Çok konuþur diye yorarlar beni,

Ben de onulmaz bir yürek yarasý,
Olmadým çakallar-ýn maskarasý,
Dedim’le dedi’nin nefes arasý,
Yediden yetmiþe har’arlar beni.

Ben insaný insan diye gördüm ya,
Gövdeme dar geldi, þu koca dünya,
Aradým bulamadým edep ve haya,
Ýniþsiz yokuþta yorarlar beni.

Aða Vataný pay etme iþinde,
Bize pay çýkmamýþ bu bölüþümde,
Bir “talan ordusu” gelir peþimde,
Ses versem “çat” diye kýrarlar beni.

Görmedim böyle bir soygun düzeni,
Kitaba uydurdu, kitap yazaný,
Kimse anlamadý Yitik Ozan’ý,
Çok geçmez bu elden sürerler beni.

Sosyal Medyada Paylaşın: