Sen ol hüzünle nefeslenerek yürüme!

Ben hazaný yaþarken, sen olsun üzülme

Dertlerin nevinde hicrana hiç bürünme

Þevkinden asla taviz verme, yeisleþme

Açan çiçeklerin renklerinde ve þefkatle



Bak günler gelip geçiyor kim kimi biliyor

Ýklim idrak içinde suhuletle ahenkleþiyor

Kalp kendi seyrine ritmine devam ediyor

Ruhun ufuklarda, seni þahitliðe çaðýrýyor



Anýlan mazi sayfalarýnda, kalan hatýrada

Nesillerin serencamýnda, mefkûre var ya

Maksat gül kokusuna hazla vasýl olmaksa

Kim kala, dert aþký koklaya sevda bahara



O zaman ömür içinde bir netice olacaksa

Ahir bir vuslatýn insicamýnda solunacaksa

Hicran solguna, heyecan vurguna hayrola

Niyet halis olunca dirlik suhulete bakýnca



Nasibin olmadýkça kimler çýkacak karþýna

Umut, her zaman senin azýðýn koklanýnca

Kanaatin örtüsü kuþatýnca, sabrýn yakýnda

Sýratý müstakim, sana hasredilen kanýmca



Ne olur, ben bizarken sen gel hüzünlenme

Güzel günler görmedim diye hicrana girme

Çektiðim hastalýða gözyaþlarýný heder etme

Gülün dikeninde, çilenin hikmetinde serinle



Aþk ile dirliðini öncele, sevda aðýnda azimle

Kutlu nefeslerin hizmete de hasredilmesiyle

Benzemez kimse sana avare gönlün seyrinde

Halin meftun eden ikliminde, vicdan seninle



Dünya zevklerin diyarý olunca, dertler baþka

Dareyn bir gaye olarak muazzamlaþýnca aþkla

Maksat yaþamaksa, sanatkâr olmak bambaþka

Ýrade senin olunca, o tercihlerinde baþucunda



O mizan çýkacak karþýna kul olmak anlaþýlacak

Ýhsanýn ne demek olduðu da bizzat anlaþýlacak

Hakkýn rýzasý aranacak kul hakký çok korkutacak

Ýnsan kimliði, âdem olmakla muvazene bulacak





Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: