Ýnsanoðlu Nihayetinde hep yalnýzdýr Ana rahminden ta mezara kadar Kýsa kýsa zamanlar Hariç, Kalabalýklar da buna dahil Hatta hatta Kalabalýk Yalnýzlarlardan bahsedilir, Kader mi desek Taksirat mi desek Ne fark Eder,
Mecburiyete bir dirsek Zaruriyette bir felek,
Ýnsanoðlu Hep kendini kandýrýr Kendi yalanýna kendi inanýr Gerçekler bir ýzdýrap iken Hakikat bir azaptýr, Bu dünyayý terk Etmeye ne Gerek Var Cehennemi Ýstiyorsa eðer,
Geleceði bir muamma Geçmiþi bir özlem,
Ýnsanoðlu’nun Insan olduðuna bin þahit ister Görüntü süper mi süper Ýçi kaybolmuþ bir diyar Arasan da bulamazsýn Bulduðun Kendi hariç Her þey,
Güya’ya bir kurban Zamana bir ziyan...
* Berlin, 05.03.2024 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.