DUMAN OLUR TÜTERİM

Kýymet bilmeyene gönül vermiþim gönül.
Kavrulur yanar duman olur tüterim.
Bir ahu yüzünden Kereme dönmüþüm.
Kavrulur yanar, duman olur tüterim.

Yüreðim aþkýn acýyla kavrulur.
Bedenim rüzgar önünde savrulur.
Bana ettiklerin ahirette elbet sorulur
Kavrulur yanar, duman olur tüterim

Zati sevenin ne zaman yüzü gülmüþ?
Kimi Ferat, kimi Kerem, kimi Mecnun olmuþ.
Sevenin gülüne baharda dolu vururmuþ
Kavrulur yanar, duman olur tüterim.

Gayri iflah olmaz þu gönül yaram.
Bu yarayý nerelerde kime sardýrsam?
Gelir diye kendi kendimi kandýrsam
Kavrulur yanar, duman olur tüterim

Dilimde ismin sayýkladým senelerce.
Uykusuz sabahladým sensiz gecelerde.
Teselli aradým badelerde þiþelerde
Kavrulur yanar, duman olur tüterim

Garip Þenol derki, hakim bey kýr kalemi.
Kýrda son ver artýk, bitir derdi, elemi.
Ahuzar yaþadým bulamadým melhemi
Kavrulur yanar, duman olur tüterim
Sosyal Medyada Paylaşın: