Koygun Acılar

bak!
baharýn gülü solmuþ
erik çiçeklerinin açma telaþý
minikti yüreði çalý kuþlarýnýn
ellerimin bu kaç kanamasý
daha bir kötü bakýyor
þu köy dallamasý
ökçelerini eðmiþ
paytak ördek
gönlümün
kabadayýsý...

bitiyor;
karþýdaki gül hatmiler
bu kese kâðýtlarýna giren
vurdumduymaz kirazlar
bu ala yeþil baðbanýn
son elmalarý/
bak yüzü kýzarmýþ
gelgit zamanlarýn

ekþi gündüzlerdi
ardýna bakýnca güzün
önden gidince hüzün
garip akþam ayinleri
çöl kuþlarý çoktan uçtu
kalbe ziyan ülkesine
gözlerimde o bitmez
koygun acýlar...

gidiyorum!
arsýzlar ülkesine
bu nefes tonlamasý
bu dilimin ayarý
perdesiz camlarým
kýrýk dökük duvarlar

bu koygun acýlarýn
salvosu....

iki sigara arasý/








Sosyal Medyada Paylaşın: