BENLİĞİMİ ÇALIYOR SANKİ

Beynimin içinde habersiz gezip
Neyim var neyim yok alýyor sanki
Aþkým bilmez gibi inceden süzüp
Benliðimi benden çalýyor sanki

Duygularým esir kalmýþ elinde
Gözlerime bakar eli belinde
Sözünü çekmiyor mermi dilinde
Gönlümü kendince deliyor sanki

Ruhuma yön verir býrakmaz bana
Kendi arzusunca kýyýyor cana
Beni bu hallere düþüren yana
Benimle eðlenip gülüyor sanki

Bir þey istemedim sevgiden baþka
Ben ömrüm adadým bu güzel aþka
Piþmanlýk yaþattý dedirtti keþke
Hücrelerim tek tek ölüyor sanki

Gönlüm yara aldý kaldý yaralý
Vefasýz sanýyor yazým karalý
Olmaz derim olmaz aþkýn kuralý
Ömrüm sona doðru geliyor sanki

Acý veren kendi bu derde düþe
Acun’um dalma ha hayale düþ’e
Hep karþý koyarsýn aþkta döðüþe
Cümle alem bunu biliyor sanki

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
YÝRMÝDÖRT MART ÝKÝBÝNYÝRMÝDÖRT/Adana
Sosyal Medyada Paylaşın: