Yuvarlanýrken göz yaþýyla yanaðýmda hasretin,
Damla, damla yüreðime düþtün bilir misin aþkým.
Sevdan, tac olmuþ, deðerler üstü kýymetin.
Gün de güneþi, gece de yýldýzý aþtýn bilir misin aþkým.
Gönül dergahýmda dört mevsim bir baharsýn.
Zamanlarýn geçiþinde gecesiz aydýn hep neharsýn.
Zelzele oldun, sinemin köþküne, sarayýna,
Býrak düçar kalsýn, temelsýz duvarlarý sallansýn, sars’sýn bilirmisin aþkým.
Sensizlikte, esintiler eþliðinde, yine bir sen akti,
Mehtap yakamozunda yýldýzlar, yanlýzlýðýma göz kýrptý.
Haz ile hayalým özlemle bal dudaklarýndan öptü.
Sen uyku rahatlýðýnda, tatlý rüyalarda görür müsün aþkým.
Gecenin bitiminde, demler seher vakti.
Sabahýn þavký yýldýzlara perde, perde aktý.
Haz oldun arzularýma, caným seni çekti.
Yadýma yangýn gibi düþtün bilir misin aþkým.
Þair : Þamil KAFKAS[ /kalin ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.