yıkılanlar var

YIKILANLAR VAR
Ben yýkýlmam diye övünen insan
Þu yalan dünyada yýkýlanlar var
Kendine güvenip nefsi kandýran
Yüreði yerinden sökülenler var

Yolunu þaþýrýp tersine giden
Ýbadetten uzak kalýnca beden
Düþtüðü arasta yanýyorken ten
Kendi ataþýyla yakýlanlar var

Gariban kullara tepeden bakar
Tatlý söz bilmezsde aðýrdan akar
Baþý kâf daðýnda gönüller yýkar
Gönüllere fitne ekilenler var

Anayý babayý kenara atýp
Basindan aþaðý belaya batýp
Ýblisin koynunda uykuya yatýp
Þeytan koltuðuna sokulanlar var

El sözüne kanýp dogrudan sapar
Bilmem hangi dine ya kime tapar
Eþini dostunu kuklasý yapar
Yüz üstü düþüpte çakýlanlar var

Kuzunun postunda doldurur zula
Bakmaz içindeki acayip hala
Zenginin yanýnda bükülenler var
Hamitli HÝLÂLÝ RABÝA SAYLAM TAÞDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: