hayat çöplüðüne atýlan yaralý kuþlar kanatlarý iyileþtiðin de sadece kendine güvenir
barýþýn çýðlýklarý meydan okuyor makbere savaþýn ortasýnda kapkaç bir baþ kaldýrý acýyý dürüp yerine koyan cam kýrýklarý horlanmýþ et parçalarý ve tüm Dünya çocuk odalarýnda tutuklu kaldý
bir yýðýn acý kaldý toprak , Toprak üstünde dualar asýlý göklere imanýn nazý geçmiyor Mevla’ya dilekler koþuyor güllere Ebabiller kanat çýrpýyor
artýk uyanmaz kuþlar bu saatten sonra vakit çok geç ! Gece , acýyý vurduðu zaman sabah sineye çekti tüm yaralarýný
kem gözlerini dikmiþ hayat mazlumun üzerine Güneþ her battýðýn da bin kat daha ölür umutlar
Zaman ! geç bu zamandan..
titriyor çocuklar ! Analar ölen giysileri dürüyor , mezar baþýnda yerine koyuyor aldýðý gibi , çiçek kokuyor makber
Ayþe Caniberk Gümüþ kalpler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gümüş kalpler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.