Kendimden fersah fersah uzaklara düþüp de
Kaybolan varlýðýmý aradýðým yerdeyim
Görünmez engelleri göre göre aþýp da
Yaramaz denilene yaradýðým yerdeyim
Zannetme ki ayýðým! Bilmiyorum nerdeyim...
Harflerin dudaðýmý mezar kabul ettiði
Cümlelerin uçurum kenarýnda bittiði
Gökten sel olup yaðan ateþlerin yuttuðu
Küllerimin saçýný taradýðým yerdeyim
Belki buna layýðým! Bilmiyorum nerdeyim...
Sükutun isyan edip dil baðýmý çözdüðü
Kederin yüreðimi fütursuzca ezdiði
Ardýmsýra isimsiz bir gölgenin gezdiði
Cansýz ayaklarýmý sürüdüðüm yerdeyim
Battý iþte kayýðým! Bilmiyorum nerdeyim...
Düðüm düðüm ve düðüm aynalarda gördüðüm
Tüm yollar arapsaçý ,düþünceler kördüðüm
Ýlmek ilmek ruhumda varlýðýný ördüðüm
Bir hayalin peþinde eridiðim yerdeyim
Zannetme ki ayýðým! Bilmiyorum nerdeyim...
H.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.