Ne gözyaþý dolu günler yeterdi anlatmaya Gecelerin yalnýz paylaþýmlarýndaki gökyüzü, Ne de yürekleri yakardý dinlenen türkü Sevgi var yitmelere raðmen, sorma bakiyesini Nasýl getirsem dile bilemediðim bir hissiyat Erimeden kalmýþ o öylece yüktür, zamana inat.
Dizlerimi dövmedim, dilde eza etmedim de Ne yoldum saçlarýný sevdalarýn ne gücendirdim Belki de çok önceleri yapýlmalýydý hamleler Sonrasýnda iþe yaramýyor sayki bahaneler Bir kendin olabilmek deðilmiþ mesele anladým Kendini tamamlamak denilenmiþ o, gidermek Varsa onarmakmýþ ve dahi güne yenilenmek Her geçen günü doldurmakmýþ bu petek petek Ve hezeyanlarýna teslim olmadan duygularýn Keþkelerine takýlmadan yarýna uzansam Bildiklerim de yetmeyecek biliyorum Kendimi zora, yokuþlara da vuruyorum.
Kolaycýlýðýndan tükenmedik mi cümlemiz Emeðin tadýný tuzunu göremeyiþimiz Hayatý ne denli sýradanlaþtýrdý hale bak Bizden uzaklaþtýkça azandý o, benliðimiz.
Güzele öykünüþün nesi kötüdür Onu tekelinde tutmak bizi öldürür Oysa artmayan þeylerin deðeri yoktur Paylaþtýkça þerler bile döner tesine Hayra açýlan kapýlarýnsa sayýsý çoktur.
Güne amil olmalýdýr hasletler ki duyguda Oradan alýlarsa ivmeyi, yeþerirler akýlda Ve nihayetinde de dönüþüm davranýþtadýr Bu yolda atýlan her adým hayra yarýþtýr.
O halde þu eksikleri bulmalýdýr ivedilikle Ýnsan nasýl yaþar kesir gibi parça pünçükle Tamam olmak vakti geçmesin, haydi ileri Belki anlatmak istediðimdi verin ritmini Yeniden doðalým hayata baþlasýn senfoni.
O kadar çok þeyden var ki ilham yazýlamaz Birine kulak versek yürek yadsýyamaz Tam da burada deðil mi mesele dokunsun Kalbe temas etmeden söz nasýl okunsun.
Ve gölgeyim yine de þafakla beraber Yükselmek isterim ýþýða, orada zafer Kalmak yakýþmaz kimseye çaðýrýr görev Ýnsanýn en özelidir kalpteki o ev.
Cesareti veren de o, yol gösteren de Hissiyata deð hele sen, her kelimede Nasýl açýlacak kilidi asýrlýk kapýlarýn Belki de o an baþlayandýr senin hayatýn.
Felekle kavgadan belki kaçýlmaz Ve fakat irademiz var ya, önünde durulmaz Kader aþýk derler bil ki, bizdeki gayrete Ýlhamý bulduysak eðer gerisi emekte.
Kepenkleri açalýmý söyleyendim hep Baþarýnýn sonunda takmalýsýn baþa kep Ne istersen iste sen, dönecek gerçeðe Kendine güven ve çalýþ uzan geleceðe.
Çokça vuran olmuþtu da ben aldýrmadým Hedeflerimi büyüttüm, onlara sarýldým Kiminde estim yel gibi, kiminde ayazdým Ýnsan dört mevsimmiþ meðer anlatamadým.
Býrakýn aksýn þu sular bemberrak gönle Damlasýnlar azar azar akla ve fikre Kýrýlacaktýr rotamýz yeniden bahara, yaza Hayatýna deðer kat ki, hem gül ve güldür Belki de yaþadýðýn þu an, sana son gündür.
Oðuzhan KÜLTE Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan KÜLTE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.